σχεδόν

σχεδ-όν, Adv., ([etym.] ἔχω, σχεῖν):

I of Place, near, hard by, [dialect] Ep. and Lyr.,

δυσμενέες δ' ἄνδρες σ. εἵαται Il.10.100

;

σ. εἴσιδε γαῖαν Od.5.392

, cf. 24.493; σ. οὔτασε at close quarters, Il.5.458;

μή πώς σ' ἠὲ βάλῃ ἠὲ σ. ἄορι τύψῃ 20.378

, cf. 13.576, 16.828: sts. c. dat.,

οὐ γάρ σφιν παῖδες σ. εἵαται 10.422

;

νῆσοι ναιετάουσι σ. ἀλλήλῃσι Od.9.23

;

οἳ δή σφι σ. εἰσι Hes.Sc.113

; so στάθεν τύμβῳ ς. Pi.N.10.66 (also πὰρ ποδὶ ς. Id.O.1.74; ἀμφ' ἀνδριάντι ς. Id.P.5.40): more freq. c. gen., Φαιήκων γαίης ς. Od.5.288, cf. 475, 6.125, 9.117, 10.156, etc.;

σ. αἵματος 11.142

.

2 with Verbs of motion,

σ. ἐλθεῖν τινι Il.9.304

, cf. Hes.Sc.435; τινος Od.4.439;

Ἀχαιίδος 11.481

;

ὅστις σ. ἔγχεος ἔλθῃ Il.20.363

.

II metaph. ofrelationship, καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα ς. Od.10.441.

2 similar to, c. dat.,

σ. τούτοις . . αἱ παραλλαγαὶ . . εἰσίν Iamb.Comm.Math.27

.

III of Time, [

θάνατος] δή τοις. εἶσι Il.17.202

, cf. Od.2.284;

σοὶ δὲ γάμος σ. ἐστιν 6.27

; σοὶ . . φημὶ σ. ἔμμεναι, ὁππότε . . [the time] is near, when . . , Il.13.817.

IV after Hom., about, approximately, more or less, roughly speaking,

σ. κατὰ ταὐτά Hdt.6.42

;

σ. τι ταὐτά Pl.Prm.128b

;

σ. τι τοιαῦτα Id.Smp.201e

;

σ. τι ταῦτα Id.Grg.472c

;

σ. πάντες Hdt.1.65

, 2.48, X.HG6.5.33, cf. Act.Ap.13.44, PRyl.81.7 (ii A.D.); πάντα ς. Arist.Mete.350b21;

σ. ἅπαντας Ar.Ec.1157

;

πάντες σ. ἢ οἵ γε πλεῖστοι Arr.Epict.1.11.7

;

σ. ἐκ κρηνῶν οἱ πλεῖστοι ῥέουσιν Arist.Mete.350b34

; σ. περὶ τριακόσια στάδια ib.351a14; σ. τι πρόσθεν ἢ . . not long before, S.OT736;

σ. ἤδη τῆς κοίτης ὥρη προσέρχεται ὑμῖν Hdt.5.20

; σὺν τοῖς θεοῖς σ. ἔσται ὁ διάλογος (audit)

ἕως τῆς λ τοῦ Παχών PTeb.58.58

(ii B.C.);

σ. . . τὸν αὐτὸν . . καιρόν Inscr.Prien.105.13

(i B.C.); also

σ. ἴσως Pl.Sph.253c

, Arist.Top.118a13;

σ. που D.S.36.10

;

σ. ὡς εἰπεῖν Arist.APo.79a20

, Rh.1382b28, Gem.16.28; σ. εἰπεῖν one might almost say, Pl.Sph. 237c, Ath.Mech.3.4, POxy.1033.11 (iv A.D.), PLips.34.16 (iv A.D.).

2 with Verbs (freq. in [tense] pf.), esp. of saying or knowing,

σ. εἴρηχ' ἂ νομίζω συμφέρειν D.3.36

;

εἴρηται σ. ἱκανῶς Arist.APr.32a16

; διώρισται ς. Id.Pol.1328a19;

τὸν ἐμὸν . . σ. ἤδη νομίζων ἐκτετοξεῦσθαι βίον Ar.Pl.33

;

σ. ἐπίσταμαι S.Tr.43

;

σ. οἶδα E.Tr.898

;

ἐγὼ σ. τὸ πρᾶγμα γιγνώσκειν δοκῶ Ar.Pl.860

; freq. used to soften a positive assertion with a sense of modesty, sts. of irony,

σ. γὰρ . . συνίημι Hdt.5.19

; σ. τι τὴν σὴν οὐ καταισχύνω φύσιν I dare say I do not . . , S.El.609; σ. τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω I dare say it is a fool who thinks me foolish, Id.Ant.470; σ. δέ τι καὶ τὸ ξύμπαν generally speaking in every respect, Th.3.68; σ. οὐδ' ὁπωστιοῦν σοι πείσεται probably not at all, Pl.Phd.61c; σ. γὰρ ἔχω ὃ εἰπὼν ἀναγκάσω σε I think I have an argument, Id.Phdr.236d.

3 used in affirmative answers, I suppose so, I dare say, Id.Sph.250c,255c, al.

V perhaps, ὑποδραμὼν σ. φασεῖ (φάσει codd.) Dius ap.Stob.4.21.17.

VI = σχέδην, ἠκολούθει σ. J.BJ1.17.2 (unless = followed at no long distance).